AKL-I SELÎM

kifayetsizim izahta…!
nasıl da, cehâle
ne oldu da içimdeki karanlığa hükmedemedim,
uyanamadım dilimin gaflet
.
meğer yanılgılarım gerçek mürşit,
doğrularım suya atılan çizik imiş
.
idrâk edemedim…!
adımladıklarım kar tanesi…adımlayacaklarım karı
öğrendiklerim...benim eksiklifazlalıklarıymış
çelikten
oysa ceh
.
meğertemiz
ezikler diri, diriler ezik imişgözlerim âmâ…
yararlanamadım içimde,
mazinin zamana kazınan il
.
meğer adam o vicdanı sessiz,
maddeden de manadan beş duyusu hissiz imiş
.
ufuk yucuna bakmaktan...
her aydınlığı yangın sandım,
söndürmeye çalış
doğru...
has hamdım
.
giz imiş
yakmaktan imiş
.
kibsisinden...
haddimi hudu
hep ben
ders al, hayal kırıklıklarımdan,
yengilerimden, yen
bulandırdım suyu sığlığımdüşerken
vara-yoğa dilim...bildiklerinden bil
.
meğöz,
akl-ı selîm ni
ehl-i kâmilin imiş

ayıramamışım gerçeği biçimden…
hayali gerçeği
her şeyimiş
makam, ...
dostluk, sevgi can imiş
ne ba değmiş
her şeyin başı aimiş
.
[benim…hepsi yalan
yüzde güler gördüğüm…yürekte nalân,
bahar bildiğim hFizangerçekte suzan imiş]
.
meğer nice yıldız
bazen baş…
başaktaki dimiş

Ey !
b yaz…! ki
tek i
açılsın ışığına tutunayım ü
hamur,
bir dahagüneşi barınayım
.
bana bir ben çiz…! ki
yıkılsın iç surları...
kurtulayım e
nefs kılıfından sıyrılayım,
çıkayım fasit girdabında arınayım
ne varsa kül olsun
.
beni öyle bir resmet…! ki
susturayım
ulaşmak için
ardına kadar apencerem
ışık tut içimdekiihya et
.
bana bir ki
değişmeye
bana bir ha
her
ve tevyüreğim sana emanet
…
..
.
-her şeyiyle yarat...tüm-
-ışıgönder Tayakasın...! ! ! -

1999

*tahsin özmen, bez bebekler de üşür, çatım&baskı yay, ank 2006