12
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1676
Okunma

Aynı çıkmaz sokaktayım anne
Yalnız sen varsın yanımda
Çok uzak değil
Daha dün
Ne kadar kalabalıktı çevrem
Kahkahalarıyla eşlik ediyordu sevdiklerim
Kırık tebessümlerime
Oysa şimdi
Uzandığım ağaçlar kökünden söküldü
Yaslandığım duvarlar üzerime yıkıldı
Bindiğim vefa kayıkları alabora oldu hayat denizinde
Sevgi yüklediğim insanlar
Neden hep gitmek için puslu havayı seçtiler anne
Ne ekersen onu biçersin diye fısıldardın ya kulağıma
Ekmediğim yerden biçtim kötülükleri
Güvercin adımlarıyla yüreğime sızanlar
Akbaba kesilip bir parçamı alıp gittiler
Yüreğim boynumda atıyor anne
Cümlelerim devriliyor bir bir
Konuşamıyorum
Hangi yüreğe çarpsam
Benimkinden büyüktü derdi
Gözyaşlarımı bölüştürdüm
Uykusuz gecelerde avuç açtım şifa niyetine
Aşkı kucaklasam ezikti bir yanı
Dosta sarılsam kırıktı bir dalı
Herkes melekti kanatları eksikti
Bütün suç kaderindi
Kimse kötü değildi
Çocuksun sen büyümedin diyordun ya anne
Ben çözemedim bu bilmeceyi
Herkes bu kadar masum ve günahsızsa
Bu kirli dünya kimin eseri
Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)