Kimseler bilmeden görmeden
Hayal dünyamın düş korkularında
Uçsuz bucaksız yokuşlar çıkıyorum
Nezaman düşüp kalsam yerlerde
Yaralarımı saracak kimseler bulamıyorum
Öylesine yetim ve öksüzüm ki
Bu koskocaman yalan dünyada
Dertlerimi anlatabilecek
Bir sırdaş bile bulamıyorum
Kendime durmadan
Sorular soruyorum
Benim bu dünyada suçum ne diye

Eğerki suçum sevmekse
Evet ben suçumu kabul ediyorum
Ben sevdim arkadaş hemde delicesine
Kim ne derse desin bu sevdadan yana
Herşeye rağmen seviyorum arkadaş
Uçsuz bucaksız çöllere atsalarda
Cehennem ateşinde yaksalarda
Beni bu sevdamdan
Hiç kimseler vaz geçiremez arkadaş

Ben bu sevdam için
Nice yokuşlar nice yollar
Nice engin denizler aşmışım
Öyle kolay kolay yıkamazlar
Aşktan yana dik duran başımı
Ben aşkı bir zehir gibi
Kana kana içmişim zaten
Öldüremez bu sevdamı
En kötü katiller bile
Ben sevdamın adını
Bir mıh gibi aklıma kazımışım...

Ufuk GÜNEY