Başını öne eğdi sükût

Mırıldandı isyan bakışıyla

Talan dedi gözlerindeki

Karanlığa sundum bekâretini yalnızlığın

Gece sarılmış boğazına kelimelerin

Kan yazıyor iliklerim

.

Bana bir masal anlat baba

Yaşlanmış ölüm çizmesin pamuk prensesini

-tırnaklarıyla

.

..





Nuh tufanıydı gölgemi titreten

Esaret kareleriyle hayat esti dudaklarımdan

Dilimde kesif bir susuş

Ölüme boyanmış göğün silueti

Kanadı kırık mavinin yaraları kanıyor

Vefasızlığın son demi





Söz yasak karası sürülmüş asfaltların

Onca çıldırmak kokan evlerin penceresinde

Muhabbetsizlik hiç hiçe

Şerri ölümün laneti üzerimizde





Bir harf bile söyletmiyor şehvetin riyakâr ısırıkları

Yarına ertelenen onca çözümsüzlük

Ekşimsi sırıtıyor dudaklarımda

Neden çıldırıyorum vakitsizlikten

Belki de budur neden

Midesizliğime bulantım



.

Çelik çomak oynayan çocukluktu içimdeki

Gözlerimde buğusu siyahî bir adamın

Karanlığın kalleş yanı şu sokak levhası

Yeni içinde saklı acı çığlıkların

Duası okunuyor başucunda insanlığın


...


Kim kanattı içimi

Kim söndürdü ışığımı

Unuttunuz mu bendim sizi

Başımın üstünde kutsallaştıran

Çilekeş aşkımla topallayan

Solcu çığlıklarımın peşinde Sisifos’u arşınlayan

Sahte kayalıklarınızdı adımlarımı yırtan





İşte hep bu vakit

Serkeşlik sızıyor damarlarımdan

Şafağa gülümserken ısınıyor iliklerim

Oysa ellerimiz bile öpüşmedi bu vedaya

Öylesine erkenci

Dudağımdan dökülen acı türkü

Ten uyumunda kıvranırken hatıralar





Bela bu şehrin sırtımda kamburlaşan yalnızlığı

Her şey boş boşluğa el sallıyor o çocuğun elleri

Kirlenmiş yüzlerin entarisiz soytarılığında

Hiçliğe yaslanmış bıçak sırtı argümanlar topluyorum

Sayıklıyorum sensizlikle çarpılarak

Azalarım felç hissizim artık





Oysa dağ olmalıydın şefkatin açlığında

Ellerin ellerime kenetlenip

Yarını da vardı günün

Ve belki hiç yoktu ötesi

-nefesin






Bu dipsiz kuyusundan kim çekecek susuzluğumu

Membası tükenmiş kadınlığımla

Asılmamda anlamsızdı recm edilmeli duygularım

Yattığım koynun sıcağını çekiyorlar hesaba

Bu kıyam/etim

Suru İsrafil’den çalan mıydım?

Sorgulardayım

…

Binlerce an’ı katlettin!

…



Beni mahvettim

Kahretsin







Neşe CÖMERT

5 Aralık 2012