//Sabır cennet meyvesidir.. Düşmeden yere, dalında olgunlaşmayı bekle//

Yaz kalem-şükür YARAB-
Sebebsiz yaratılmıyor insan denen varlık
Varlığımın anlamında ne derin mânâ gizli
Asi ruhlarımızın
Bedenimizde canlanmasının var bir sebeb-i hikmeti
Boşuna yaratılmadı hiç bir canlı
Toprağa ekilen tohum gibi
Acı tatlı ekşi veriyor geri -ektiğin ürünü-
Düşün bunda anlatılmak isteneni
-Toprak aynı toprak-

İbret al nimetten şükret
Ayağın taşa takılıp düşüyorsan kibirle yürüdüğün yolda
Söylenmeyi bırak nefsini sorgula
Neden düşürdü YARAB
Gönül aynan kirli ise puslu görürsün dünyayı
Kır gönül aynanı
Gökkuşağı renginde yaratılan canlıları gör

Dilde on boğum olduğunu farzet
Konuşmadan önce yutkun
Zehir akıtmadan dilinden
Bal olup şifa dağıtmayı dene
Diken olma el evinde gül olmayı seç
Canlar can olsun -nefesin gül koksun-
Taş atarsan YARADAN’ın yarattığına
Karşıdan gülle geleceğini hesapla

Kefenin cebi yok sığmaz tek lira
Karun’da çok zengindi -eli boş gitti-
Dünya denilen han
Kaçak yapılmış bir asma kat
Yıkılacak sûr üflenince dönecek her şey aslına
Elest bezm-inde verdiğimiz sözü hatırla -ey insanoğlu-
Sözleşme yaptık YARADAN’la şahitlik etti nefsimiz

Âlim ol yaz kitap dolusu kelâm
Piştim ben oldum gayrı deyip dünyayı gez dolaş
Gönül kırıyorsan pîr olmanın kârı ne

Eğri boynuna ilmek olmadan -doğruyu gör-
Kibir hırkasını çıkar üstünden -ölüme yürümeden-
Aldığın her nefes için şükret
Kul yoldan çıkmayınca MEVLÂM vermez belâ
Tövbe kapısı kapanmadan
Tövbe gerek


DENİZ_DERYA35