Çocuklarımız olacak
Yeşillikte çelik çomak oynayacak
Kalem kokan küçük parmaklarını
Pohpohlayarak ısıtacak kızıl dudaklarımız
Saçları keçe tutmuş arkadaşlarıyla
Havai düşler kuracaklar geleceğe
Saman saçlı kızancıklara sevdalanacak
Koltukları terli delikanlılara kaçacaklar…
Bir de savurdular mı ilk toy küfürlerini
Kaşların keskinleşip atacaksın nazarını
Aşınmış asırları anımsatacak gülüşleri
Annemi özleyeceğim belki hastalıklarında
Koşup içimi dökeceğim o devasa kadına,
Yüreğinden öpeceğim doyasıya…
Çocuklarımız olacak…
Camını kıracak sarhoş komşunun
Belki patlatılacak ensesine bir tokat
İnsanlar sevecek, insanlarla sevilecekler belki
İnsancıklarda olacak minik yaşamlarında
Her bakışımda onların gözlerine
Seni resmedeceğim dayanılmaz bir gururla…
Zehirsiz sulanacak onların tohumları
Güneşe değecek alınları
Donuk şehirleri eritecek yürekleri
Salyasından huzursuzluk akan yarenlerini
Kasvetten söküp atacak bilinçleri
Çocuklarımız olacak,
Kız ben, oğlan sen gibi bakacak…