4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1120
Okunma
Sus konuşma çocuk
Nehirler üşür sesinden
Esaretin betonundan doğrulup
Korkutma geceyi yerli yersiz
Sus konuşma çocuk
Deli gözlerini dikme masalıma
Ufuklara çarpar yüreğim bakışında
Parçalanır, cereyan eder sonsuzluğuma
Dur, bakma çocuk
Burada hep alışılmış ölümler
Burada hep buzul gülüşler
Dur, bakma
Uyandırma duyarsızlığı zamanlı zamansız
Durma çocuk
Başıma bela durma öyle
Vicdanım gibi çerçevelenip duvarda
Parmaklarını zerreme doğrultma öyle
Sen en iyisi çocuk
En iyisi yaşama
Yaşama bu çürümüşlük vagonunda…
N.K.
Cevap Yaz