Yıllarca hasretken, sıcak yuvaya,
Gözüm yola düştü, dilim duaya,
Çıktım doruklara, sonra ovaya,
Çağlamak istedim, çağlayamadım.
İnan ki gönlümce ağlayamadım.

Seninle yan yana geldiğim o an,
Dursun istemiştim dursun bu zaman,
Seninle doğupta sende uyanan,
Yüreği aşkınla dağlayamadım.
İnan ki gönlümce ağlayamadım.

Bir kaç dakikalık, geçen o demi,
Bütün bir ömürdür unutma emi,
Kalbimi pas tutmuş sensizlik nemi,
Yağlamak istedim yağlayamadım.
İnan ki gönlümce ağlayamadım.

İçimde ateşsin, gözlerimde nem,
Aşkım şaha kalktı, vuramam ki gem,
Seninle kendimi bir ederek cem,
Vuslata ermeyi sağlayamadım.
İnan ki gönlümce ağalayamadım.

Hayal mi gerçek mi, nesin karşımda,
Neden hep böylesin gönül arşım da,
Seni görür görür görmez, gözüm karşımda,
Kalbini kalbime bağlayamadım,
İnan ki gönlümce, ağlayamadım.

Bilmiyorum bahtım ak mı kara mı,
İdrakim yoklara ya da vara mı,
Seninle açılan gönül yaramı,
Eller hep kaşıdı kavlayamadım,
İnan ki gönlümce, ağlayamadım.

Güz mevsimi açan gülüm solsa da,
Bütün varlığıma, ateş dolsa da,
Yürekten fışkıran volkan olsa da,
Yanar dağlar gibi lavlayamadım,
İnan ki gönlümce, ağlayamadım.

Anlatmadım sana gururum diye,
Belkide sözümde dururum diye,
Ola ki kalbinden vururum diye,
Ava çıktm amma. avlayamadım,
İnan ki gönlümce, ağlayamadım.

Aklım yatkın idi iradem hür dü,
Hespta olmayan defteri dğrdü,
Ocağımı yaktım, ateşim gür dü,
Her nedense seni tavlayamadım,
İnan ki gönlümce, ağlayamadım.

Ümran Çetin