ÇİLİNGİR SOFRASI


bilenler bilir benim yerimi
her akşam ocak başındayım
mangal bizim yürek bizim
koymuşuz orta yere
çerimizi çörümüzü
varımızı yoğumuzu
artık hiç sakınmıyoruz
batacaksa batsın
budaktan gözümüzü
biz yarenler biz var ya biz
neler çektik
kendi sevdamızdan da
kimseye yakınmadık
of aman demedik
haşa huzurdan
kana kana ağlamadık
ne haddimize
usanmadık bıkmadık
kulplu maşrapalardan
dost elinde kaldıkça
kadehin diplerinde dolaşırken
içli dışlı
sır vermedik gönül avcısına
etmedik bir kem söz
demedik boyumuzca laf ki
gönlümüze sözümüz geçsin diye
aman dostlar canım dostlar
billah gözümüz yok
kimsenin çilingir sofrasında
çığrılmış türküsünde
düğümlenmiş şarkısında
küllenmiş sevdasında
düzen tutmuş sazında
biz kendimiz biz
meşrebimizce
kurarız soframızı
mangal yürek üstüne
çığrılacak türkü mü yok
kor düşmemiş gönüllerde

Şükrü BEŞİKTAŞ