hayrettin taylan


izlenimci bülbülün gül partisinde sözsüz ruhun soldu
okudum roman olarak bu soluşu
kadife hecelerin gecesinde direndim aşkına
kafiye yoktu,ruhunda yazılmamış bakışına
hafiye yoktu,bağrında taşınmamış sevdaya
seriye bağlanmış bağlanışın diliydin,severek öğrendim
2…
düş beyinciklerine kan götüren karıncanın arınmasıydım
hasretlerin defilesinde ömrüm takıldı aşkına
salına salına gelişin, yalnızlığımın tutku teline dokundu
iste oradan bütün benliğime teslim oldu aslancıklarım
gizil hazlara mayalandı kavuşmanın bağıl demi
buzul anlara aşılandı sıcağının isimsiz yanı
bir sen öncesi, binlerce ben hazırdı
öylesine değil, ölürcesine aktım ömrüne
duygularımın kuyruğunu salladı iç köpeğin
anlık, şanlık, benlik saldırılara maruz kaldı hevesim


3…
kaynağın kaynakları yapıştırıldı parçalanışıma
süzülen içsel mazime aktı hayatımın hayat kısmı
sensizliğin yüzü, zamanın yansıl aynasında
sevmeye kodlanan benlik sevi yanışında
dilek taşlarının bitimlerinde betimleyiş resitalinde kaldı özün
tanımsız haline yoğrulan öykünün deniz armasıyım
sevmenin yüzmesine yüz olan sensizliğin sarmasıyım
sol tarafım sahiline yar kıyısı
ömür tarafım uzanmış sevginle güneşleniyor
yılgısını siliyor ulaşılmazlığın isimsizliği
silgisini tüketiyor, imkansızlığın imleri
beni yazıyor, yazgının son hecesi
a) sana
b) ana