hayrettin taylan

türk şirinde ilk ve yeni tarz…
Letrik Tevriyesel tarz( letrizm harfçilik, tevriye, ikiden fazla anlam)


s’onsuzluğun hecesinde, mel’alinin he’lalini yaşadım
t’avsız rüz’gârın var bahtının s’ayracındaki b’enlikle
yağmurlar birikti damla denizinde dertler imi kurutmak için
girdaba s’arılı özlemlerin s’onbaharındayım
yine aylardan k’asımın nesli, yeniden aralığına gelme v’akti
yine hasretinde nem, kavuştağında sevinç bestesi
yine lirik demin delmeğindeyim, yine sözlerin çok demlidir aşkıma
yine nida, yineden intizarın tekriri, yeniden sarılı tenasüplerimiz
yine istifhamın sıcağında büyülü telmihlerin kavuşmasında hayalim
yine sen, yeniden ben, yeniden aşka yazılı ömürler son’esindeyiz
yine şiirin gözlerinde nemli kavuşmalardayız, yine yazılmışlığa hamseyiz



ruhun tıpırtısından , g’özyaşının hışırtısına ömürlenen benlik akışım var
ıslasıl mecraların mecnunluğunda , kavruk masalların zerresine zer oluyor z’enliğin
ebedin s’armalına suskun, mül’ayim z’amanlar ışıltısına uğrak ılık düşlerin
g’özyaşının yağmurla dans ettiği vicdanımın savruk merkezkaçında eriyor ben’in
n’azlı bir şulenin küllerinde yeşeren gülün kokusunda k’ademlerini seriyor imkan

t’asasında imkansızlığın yılanı s’arılı y’alancı dünyanın dün y’anıyım
umarsız sızılışında aklı s’elimin sarayını yıkan ç’evrimsi s’evinin ş’anıyım
devrilişlerle geldiğim aşk b’ağrında masal sözlerinde d’okunmamış b’akiyim
su yangınlarına oya’ladığın benliğimden k’aç eserin muhacir s’anisiyim
çaresizliğim s’onsuzluğun ellerine kadar uzanmış, beklemenin f’anisiyim
öpücük k’avının yazgısıyım, y’aşanmışlığın hay’al depremine k’aniyim
sevmeyi y’aşamanın adılıyım, güzelliğinin, iyilerinin sevi çifçisi n’abiyim