ve

rehin bir fotoğraf vardı

sol cebinde

alnında üç beş çizgi

teni balmumu

kabaran

deli bir nefret gözlerinde

cesareti diz boyu

mangal yüreğinde





elini soluna attı

bir tutam aşk aldı

kokladı

gözleri tek noktaya

baka kaldı

sonra

ağladı ağladı...

ağladı..





gölgesi gezindi önce

solundan uzanan bir el

dudaklarını okşadı

şaştı kaldı

tutamadı kendini

ağladı ağladı

ağladı...





derken

yüzünde flu bir tebessüm

başını sağa sola salladı

inanamadı...

titredi dudakları

saldı kendini

ağladı ağladı..

ağladı..





en gizli saklısıydı yaşamın

yokuşları, inişleri

gelenleri, gidenleri

hatırladı

ağladı...





buruşturup fotoğrafı

camekanlara salladı

okkalı küfürle beraber

hızlandı..

koştu koştu

durdu

ağladı ağladı

ağladı...





//vakit sürurdu..//


faruk Civelek