Kimseler bilmedi
Görmedi ,duymadı
Haylaz çocuklar gibiydi sevdiklerim
Ben hep hayata körebe oldum
Onlar da mutluluğumu yırttılar
Ne olur
Bir kez olsun sen mutlu et beni kuklacı
Hayata birkaç sıfır yenik başlayan
Nefesi doğmadan işgal edilmiş bir insan
Bir dokunuşta kaç kez kırılır
Kaç kez düşer sevincin penceresinden
Kaç kez savrulur yaşam dönemeçlerinde
Anlat kuklacı
Gerçeği oyun sananlara anlat

Kimse fark etmedi kuklacı
Bendim gecenin içinden geçen
İçimde kırk ikindi yağmurları
Bir yürek düş ölüsü avuçlarımda
Sahibini arayan acemi bir gülüş
Dudaklarımın kıyısında
Kimse fark etmedi
Bendim gecenin gergefinde
İlmek ilmek hüzün dokuyan
Gecenin gökyüzünü öpen bendim
İhbar et beni kuklacı
Umarsızlık kefenine sarılmış insanlara
Beni sorguculara teslim et kuklacı

Kendini yazan bir masalın ortasında
Kundaklandı çocukluğum
Mutlu sonlar ihanet etti benim masalıma
Ne gökten üç elma düştü
Ne de kerevetine çıkanlar oldu
Bu yüzdendir aşka geç kalmışlığım
Anlat onlara kuklacı
Yüreğimi yanlış bedestenlerde çözdüm ben
Bir hiçlikte çürüyüp gideceğimi bilmeden
Sonra bir gün birden
Umuda davet çıktı martı çığlıklarında
Bir aşkın göğsünü soğurdu ’ahhh’
Yasal olmayan mutluluklara
Yasal ağıtlar yaktım
Gözyaşımı
Asi bir çocuk gibi
Dilime sokulan kelimelere astım
Yaşa(ya)madıklarımın hesabını verdim ben
Aykırı bedeller ödedim
Umut müsveddelerime


Artık dem be dem
Gecenin kanatlarında çırpınıyor kalbim
Hangi şiiri yastık yapsam şimdi kendime
Şafağa çeyrek kala
Tutuklandı nasibim
Hayatıma darağacı kuranlara anlat
Onların penceresine yağan yağmurun
Benim saçlarıma yağdığını anlat
Hepsinden alacaklıyım

Ahh kuklacı
Bir vicdan bulsam da yaslansam
Her şeyi bir oyun sansam
Ve bağırsam bağrımdaki suskular kadar:

_____Atmalı şimdi, içimizde biriktirdiğimiz çığlıkları
Rüyalarını şeytandan kaçıran
Gül yüzlü çocuklar gibi__________

Kalk hadi
Umuda yolculuk var kuklacı