Hani derler ya
Gidenler peşinden kalanın yüreğini de götürürmüş.
Doğruymuş be can, doğruymuş.



Artık boş bir posa var geride sensizlikte kalan
Atıyor saatin tik takları gibi sadece
Sessiz bir sokakta ki yankılanan ayak sesleri misali..



Hani gelmeyeceğini bile bile
Kapıya dikersin ya gözlerini elin bağrında
İşte öyle bir umut taşıyorum artık sırtımda
Kimselere gösteremediğim.



Bazen oturup pencerenin önüne
Hayallerimi seriyorum sokağın başından sonuna
kaldırımlara tek tek kanaviçe işler gibi
Nerede gelip nerede kayboluyorsun bilemiyorum.
O zaman usulca kalkıyorum yerimden
Eteklerim senli anıları süpürürken peşimden
Koşarak kapıyı açıyorum.



Kaybolduğun noktayı araştıran gözlerim
Deliliğin sınırlarında tur atıyor
Şakaklarımda senli zonklamalar
Ağırlaşıyor, başım önüme düşüyor
Bedenimi taşıyamayan bacaklarım kıvrılıyor
Gittiğin yere yıkılıyorum.









Buse DENİZ