Dur yahu!

Çeliği delen bakışlarını çek üzerimden
çivi gibi çakılıyorum yerime
adım atsam sendeliyor duygularım
dolanıyor birbirine
“Yabancısı değilim ama yaralısıyım en derininden”




Umutlarımı;
Doru kısrağın yelesine asalı epey olmuş.
Vahşi doğasında bulunanacağı anı bekliyordu
bu kadar vakitsiz ve hazırlıksız
“düşlerin umarsızca savrulduğu zamana ait değildi”



Ben ateşim değeni kavuran
Dokunabilir misin?
Sonra söyle bakalım
Hava mısın?
Su mu?
Esip coşturacak mısın?
Yağıp söndürecek mi?

Ve sor bakalım var mı o cesaret dalabilir miyim girdabına


Mağrur ve heybetlisin belli
Bil ki...
Ben erkenim senin için
sen ise bana çok geç.
O cabbar ele avuca sığmaz çılgınlığınla
yaralama çek bakışlarını



Sonra…

Son soğukluğundaki nefesini üfle söndür,
Sırtımdan vur sende
Kıvılcım çakmaz

“Minik serçenin gözyaşı akar da benden tek damla kan akmaz...”



Buse DENİZ (A.G.)