Gönlümün iklimine dökülüyor
Sonbahar yaprakları gibi
Sevda kokan cümlelerin
Mevsimlerden kış
Gecelerden Sen
Penceremi dövüyor zemheri yağmurlar
Kalbimin duvarlarına çarpan sen tanesi
Buz kesmiş gönlüm
Sende buldu yerini
Sen gidersen
Güz gülleri gibi solarım yar…
Bir onulmaz sevdaya verdim yüreğimi
Ne yapsam çıkamıyorum içinden

Aşkı yasaklım
Gel kurtar beni bu amansız mevsimden
Kapat gözlerini
Kırmadıysan kalbinin aynalarını
Yanmadıysan sana dair cümlelerimde
Çekmediysen içine
Sana yanık harflerimi
Gözlerinden akmadıysa
Sevda yağmurları
Ve var gücünle haykırmadıysan sevdanı
Sarmadıysan ikliminde çıkan şiirlerimi
Âşık oldum deme

Anlatmaktan usandım dilimle
Silsen artık diyorum gözüm yaşını elinle
Yazımı kış aşkımı bahar
Yapacağım seninle…

Acının sessiz sözlerini akıtıyorum içime
Sorgusuz gidişlerle gitme yar...
Amansız dertler bırakma bende

Ey sevgili
Durdu duracak zaman
Akla zarar kime ne
Her cümlemde seni bulacaksın
Düş’e düşünce çaresiz hazanlar
Zamanın sarkaçları gibi
Astım yelkovana bizi
Ben peşinde akrep
Her vakitte aşkları uyandıracağız
Yeminle mühürledim yüreğini
Vuslat-ı müebbede

Seni sevdim yar bozulmamış mayadan
Belki ilk ben giderim dünyadan...
Ey gelmişlerim ve geleceğim
Dikiş tutmaz artık bu yaradan...

Her güneşin batışında
Bir parçam eksilir
Kurşunladım sana dair tüm kelimeleri
Aşk katına çıkmak için açtım semaya ellerimi
Umutlar ekiyorum büyür mü diye?
Hakka varacağım seninle...
Bu söz burada bitmez
Vuslata ereceğim seninle


Rasim Yılmaz

14 Kasım 12