Yenilgiyle biterken insanlığın sınavı
Yavaş yavaş çöküyor arzın üstüne duhan
Avcılar birbirine peşkeş çekerken avı

Serçelerle yemlenip palazlanıyor şahan
Neyin diyetidir ki ödüyor binlerce can


Toprak kana susamış, ağlayan göğe inat
Firarda tüm sırtlanlar, kurulan ağa inat
Krallar dilenirken başında tuğa inat

Hangi Ömer’e yüktür mazlumların külfeti
İzâha kelâm yetmez, yaşanan bu âfeti


Teraziler kurulmuş gelmeden henüz mahşer
Hep ağır mı gelecek zulüm kilesinde şer
Surla bile uyanmaz gaflete düşmüş beşer

Sarsıldıkça yeryüzü beşik sanıp uyuyor
Uyudukça insanlık, zalim kana doyuyor


Erişmiyor dualar el açsak Tur dağından
Her biri kurban sanki İbrahim adağından
Vurulmuş bebelerin kanayan dudağından

Bir çığlık ki gökleri şerha şerha yarıyor
Bir çığlık ki kendini duyacak can arıyor


Tuttuğumuz çiçekler kor oldu elimizde
Dikenlere dönüştü gülşenler yolumuzda
Âkifçe bir sitemin tekrarı dilimizde

Ancak seninle mümkün insanlığın felâhı
Sendedir sonsuz kudret, yetiş Adl-i İlâhi




2006