2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1093
Okunma
Kurumuş ağaçlara su vermek gibi birşey,
Ölenin arkasından gereksiz ağlamak gibi.
Kelimelerin bitip tükenmesi gibi
Sensizken seninle yaşamak
Varlığını bilip mutlu olmak
Duygu selinde boğulmak
Göz yaşlarının içinden çıkamamakmış.
Geceleri düşman,yağmurları işkence görmek
Anıları silah sanıp kendini vurmak
Dünya yı sadece senden ibaret sanmakmış.
Tanırı ya sadece bunaldığın zaman yalvarmak
Beni sadece senin çok sevdiğin yanılgısını yaşamak
Evimin,dostlarımın yolunu unutmak
Gereksiz yere hayata küsmekmiş
Bunları öğrettin bana hepsi yanlışmış...
Doğru bildiğim herşeyde yanılmışım
Ne kuruyan ağaç yeşerecek
Ne biten sevdalar tekrar can bulacak
Anılar silah olup vuramayacak
Ben senden gideli hayli zaman oldu
hoşçakal....
07 Eylül 2010
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz