Bir umut besler,büyütürsün içinde
Amansız fırtınalarda kaybedersin
Kahrolur kaybolursun,kahır denizinde

Bir an gelir güneş doğar içine
Bir kelimeyle yıkılır kışa dönersin
Sabahtan akşama umutla,umutsuzluğu yaşarsın

Bir umutla vazgeçersin,hayatındaki herşeyden
Bir bakışı,bir tebessümü,bir dokunuşu yeter
Umutsuz bakışları,sahte tebessümleri görür
Yok olursun işte orada.

Elini uzattığında tutabildiğin,sesini duyarabildiğin mesafedesindir
Uzanan elin boşta,sesin havada asılı kalır
Ne o el uzanır,ne o ses duyulur

Sevgini sözcüklerle anlatamazsın,umutlarını,hayallerini çizemezsin
İçin içine sığmaz,kabından taşarsın
Koşarak her gittiğinde yanına,sürünerek dönersin

Bazen ölmek istersin,yada ölmesini
Bedeninin çektiği acıyı unutmak,ruhuyla bütünleşmek istersin
Kıyamazsın ölmesine,gitmek istemezsin onsuz diğer diyara

Bilinmezlikleri yaşarsın her an,ölümü bekleyen hasta gibi
Beklersin bir umutla gelmesini....