parmaklarımın ucunda döllenir yine umutlarım
ve zaman taşlarken umutlarımı acımasızca
ki anlımdan kader çizgilerim karalanır
eserken yüreğimde sevda fırtınaların usulca



bilirim
insanın yüreğinden başka (s)aklanacak yeri yok
telaffuzu zor cümleler düştükçe dudağımdan
ki yüreğim öksüz çocuklar gibi yine kimsesiz
düşlerim ölüm döşeğinde derin uykularda



ne varsa içimde çeker gider uçurum kenarına
sevdam önüne bentler kurulmuş deli bir ırmak
ve tenim rengini bıraktıkça martı kanatlarına
umutla yeni bir gün daha doğar ağrı dağına



ve üşürüm bitmek nedir bilmeyen ayazlarında
koynunda unuttuğum ellerim üşür her yokluğunda
bir de oturup ..
gözlerine şiirler yazmak geçerse aklımdan
o vakit soluk soluk işlenir hasretin damarlarıma


bilir misin ey sevdiğim
karanlığın avuçları suda da yanar yakamozların altında da


bir gün..
tek bir günüme keder doğmasa inan şaşarım
sessizliğim yürür durur sokaklarında çıplak ayakla
ki öksüz yanlarım yine yokluğundan yaralıdır
hasretin sözlerime düğümlenmiş en son noktam



sevdan deli dalgalar gibi vurur beni kıyılarına
bütün sözlerime sus çöker gördüğüm ayrılıklarda
ve her giden sevgiliye el sallayan yine benimdir
biten her aşkın acısı yanıp durdukça bağrımda



ve aynalarıma gözlerimin kederleri düşer ( z)amansız
gölgelerin geceyle oynaşıp durdukça duvarlarımda
bilsen ki ey sevgili
içimde sana benzeyen ne çok şeyler var
sadece sen yoksun sana yangın avuçlarımda



oturup gözlerine şiirler yazmak geçer aklımdan
inatla ağıtlar dolanırken dudağıma
sözlerime lal düşer kalemim kurur
aşkı anlatamam satırlarımda



aysu