Her devirde var Yezid,Her devirde Kerbela,
Vatanın üstünde çöreklenmiş bir bela.
Koç yiğitler omuzlarda Tekbirlerle taşınır,
Fare aslana hırlar millet buna şaşırır.

Okyanusun ardından talimatlar gelmekte,
Millet biraz gecikti hakikati görmekte.
Buş un oğlu Buş olur bilinmez değil ki bu,
Armut dibine düşer,hiç sürpriz değil ki bu.

Kan dökülür gözlerinden bakın şu anaların,
Bayraklara sarmışlar minicik yavruların.
Allah-Allah deyip te cenk eder bu evlatlar,
Ecdat alnından öper ’Yan Gelip Yatanların’!...

Rabbim nihayetsiz keremin sahibidir,
Ölülerden diriyi verenin ta kendisidir.
Bilmezmisin bu millet,şahlanır tam düştü derken,
Küffara korku veren Mehmet in sahibidir.

Diclenin kenarında,kurt kuzuyu yese,
Hesabından titreyecek bir ’Ömer ’ gerek bize.
Basiretsiz zatların haddi değil baş olmak,
Çakalların üstüne gürz gibi inmek gerek.

Ne demek toprak satmak,sizde hiç izan yokmu?
Filistin e bir bakmak bu kadar zormu?
Irak ın üstüne bomba yağarken gökten,
Son hedef Türkiyedir bunu anlayan yokmu?

Kırmızı çizgiler şimdi toz pembe oldu,
Beşbin yıllık tarih Hak ile yeksan oldu.
Haçlıyla ortaklığın bu kadarıda pes vallahi,
Bunun hesabını bu millet sorar bak hem billahi.

Yıktınız perdeyi,eylediniz viran,
Koşup ’Sahibinize’ haber vereyim heman.
Bu aziz milletin sahibi,yine bak şu ordudur,
Anadolum Anavatan hep şu Türk yurdudur.

Kızmak yok bu kelam ,senden bize nakildir,
Lafın tamamı da zaten, deliye söylenendir.
Kesip attık boş sözü,sana uyduk bunda biz.
Uğraştırma milletide ’ AL ANANI DA GİT’

Erkan Çevik
Kasım 2007