rastladım sana dün akşam üstü
konuşamadık iki kelime ayak üstü
ne sen beni anladın
ne de ben dinledim seni
olmayacak artık hiçbir şey eskisi gibi

her baktığımda sana
dalar giderim uzaklara
bakamam gözlerine erir biterim
ne dil yeter seni anlatmaya
ne de göz kıyar sana bakmaya
katlanır mı ellerim ellerini tutmaya
yeter mi hiç ömür senden güzelini bulmaya

baktıkça sana sanma ki
gözlerim bıkacak senden
eğer kapanırsa gözlerim senden önce
seninle yaşayacak ruhum ölsem de
inan
son sözüm seni seviyorum olacak

biliyorum
olmayacak artık hiçbir şey eskisi gibi
ölümüne sevdim seni
denedin mi sen de sevmeyi
bilir misin aşk acısını
çektin mi hiç sancısını
hiç sardı mı bedenini söyle
kaldın mı yangınlarda
yandın mı ben gibi kor kor
kaldın mı kapalı kapılar arkasında
yapa yanlız

denizler kadar yaşam dolusun
su gibi berrak ve durusun

kuşlar kadar hür
kelebekler kadar özgür
kaldım kendimle baş başa
anladım ki sen benim içimde
aldığım nefes gibisin
sana duyduğum bu aşk hiç küllenmeyecek
bunu bilesin...


REFİK
11. 11. 2012
İSTANBUL