3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
938
Okunma
ey kocamış istanbul
har hurun içinde kaybomuş gülümsemelerin
yorgun bir geceyi kucaklarken düşlerim
sessizler şehrine yağmur yağıyor
ıslanıyor nice umutlu kirpik
ey sevgili, hüznümün prensesi
şimdi birer örs ellerim
yalnızlığın çekiciyle hasreti dövüyor
büyüdükçe büyüyor gözbebeklerim
azaldıkça ufukta aşkın ışığı
zamanın kaçmış ilmeği takılıyor gençliğime
sensiz, sökülüyor boydan boya ömrüm
çınlayıp duruyor kulağımda hala
rüzgara teslim ettiğin son sözlerin
ey sevgili, yüreğimin ezberbozan kuşu
öksüz koydun bu kentin çalı çırpısını
kanatlarının gölgesini görmeyen sokaklar tatsız tuzsuz
her yanı sulara teslim olmuş bu kent
baştan aşağı çöl, kupkuru susuz
ALİ RIFAT ARKU
10/11/2012
İSTANBUL
5.0
100% (2)
Cevap Yaz