Başım yine belalarda
Akıllanmadım gitti
Bu çapraşık düzenin ayaklarının altında kalıyorum hep.
Kendimi köprü altı çocuğu gibi hissediyorum
Kir pas içinde yatacak yeri olmayan bir serseri
Gözlerimde anne gözyaşının öpücüğü
Elimde aşk diye içime çektiğim tiner torbası.





Siyahların içinden bir hayalet gemisi geçiyor sahilde
Çöküyorum bir sandalın baş ucuna
Kırık parmaklarım el sallamak için kıpraşıyor havada
Bir martı av zannedip saldırıyor ellerimin nasırına.
Yüzümü kapatıyorum korkup
Gözlerim..
Gözlerimi oymasınlar..
Dillerimi kessinler gereksiz dökülen harflere inat
Ama gözlerim ...
Onların hiç günahı yok..





Öyle sessiz ki bu gece sular
Bir balık sesine hasret kulaklarım kirişte
Kurcalıyorum denizin içini, elimde bir değnek
Musa’nın asa’sı olsaydı keşke
Neleri değiştirmezdim ki bu kirli deniz de
Yüreğimde Alp’lerin buzlu rüzgarları
Kızın üşüyor anne
Gel sarmala ısıt beni.








Ayvazım DENİZ