Aklımızı susturursak
Sil baştan olur tüm doğrular.
Yeni öğretiler,
Yeni beklentiler eklenir
Uçurtmanın ucuna.
Sen, ben ve umutlar
Hava boşluğunda dolaşırız el ele...

Tanışmadığımız korkular
Görmediğimiz öfkeler sarar sol yanımızı,
Haklı-haksız insanlar yargılar bizi;
Kimin gözünde aklanır
Kimin elinde temize çekilir,
Şekillenir dünümüz
Bilemeyiz!

Belki yenik düşeriz yaşadığımız şehre,
Dikenlerle kanar kırık düşlerimiz!
Belki de, sınırlar çizilir beynimizin kıvrımlarına
Tatile çıkar yanıtı bulunamayan sorular!

Diyorum ki;
Beklememiz zaman kaybı
Gel gidelim ey hayalim,
Yabancı bir bedene hapsolmadan
Başka kimliklerde yeniden doğalım,
Yeniden çizilsin kaderimiz
Ve en temiz sularda
Yeniden yıkansın sözlerimiz.

Sen, ben ve mutluluk
Gezinelim el ele...


Rukiye Çelik
Ankara / 6 Kasım 2012