Kimler geldi kimler, geçti dünyadan,
Kimseye kalmadı,şu yalan dünya,
Bin kocadan kalmış,koca bir yalan,
Kimseye gülmedi,şu yalan dünya.



Kimini kandırdı,parayla pulla,
Kimini yatırdı,servet,samana,
Sonunda ermedi,kimse murada,
Kimseye gülmedi,şu yalan dünya.



Yavaşça alışır,insan hayata,
Gençken kanı durmaz,geçer atağa,
Namaz niyaz yoktur,batar günaha,
Kimseye gülmedi,şu yalan dünya.



Kimi güzel alır,hep hatunları,
Kimisi sever de,hep makamları,
Kimisi sever de,altın parayı,
Kimseye gülmedi,şu yalan dünya.



Kimisi çocuk der,düşer yollara,
Kimisi hasta,para doktora,
Kimisi severde,ermez murada,
Kimseye gülmedi,şu yalan dünya.



Kimine yedirir,balla,böreği,
Kimisine kurban, eder ekmeği,
Kimisi çalışır,hep köle gibi,
Kimseye gülmedi,şu yalan dünya.



Peşinden koşarlar, insan devamlı,
Sonunda varacak,İmamın Salı,
On iki metredir,onun fistanı,
Kimseye gülmedi,şu yalan dünya.



Durup da bakamaz,son kez evine,
Hesaplar vasiyet, yazayım hele,
Suratlice gider,kabir yerine,
Kimseye gülmedi,şu yalan dünya.



Anlar ki bu dünya, yalanmış anda,
Gerçekler kabirde , öte dünyada,
İyiysen bekler,amelin orda,
Kimseye gülmedi,şu yalan dünya.

05.11.2012//Kırıkkale
Hidayet Doğan