6
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
1306
Okunma
Her yüz izafidir kendi bakışına
Mesela kırıldığında su
Önce mavisi ölür
Bir damla yağmur bozar
Kafiyesi akşam
Rüzgarı kül
Sesi Çağrıdır sırata
Göğe açılan avuçlardır şerhen
Fay hattı derinliğinde bir şehir
kapısında üç kuş ölüsü
Şiirler geçti teni yırtık gecelerde
Lamelif eğildi, kalbine nü çizip
Üşüdüm sustu yıldızlar
Tutup ellerinde bir gülü
Öpüm- mutluydu tanrılar
Yani bilesin ki
İki çizgidir yaşamak
Bu ben’im dedim
Ayna taşımam
Kimseye sormayacak kadar
Blirim aşkı
Uzakta büyüdüm
Yakın bir ruhla
Hatırladım da
Son bir bahardın
Ve ben şairdim hala
Bakmaya degildi gözleri
Tutup öpmeye
Gülüşü naif bir narkoz
Bu senin kifayetsiz halin
Senin bu şehrine inat
Kadetrali getirip assam
Bir resim gibi gözlerine
Sadece ellerin mi
Bütün ezberi bozulur
Şiirlerinin...
5.0
100% (14)