nereye gidecekler tanrının öfkesinden
meydana serilmiş ritüel
iki kutsal mağara gölgesi gibi
büyüttüler karınlarında boşlukta
yağmuru
şimşeği beslediler
öldürmek için
taşa tuttular onları
taş yiyorlardı her gün
ve aşkı gömüyorlardı
demir basarak dalgalara








sis
ölümcül kayboluş
korkak sabahı yutuyor sirenler
mumlar erirken her şey bitiyor
ben bitiyorum
çılgın zangoçlar
tombul hayatın memesini sağıyor
soytarı ağızlara









şeytan çiftleşip maske takıyor
karnaval gölgeleri hep
matadorun son vuruşu
beyaz sandalları kırıyor içimde
yağmurda çırpınan balığım









rüya
gözleri kapalı
meydan dönüyor avucunun içinde
ıslak ikon kalabalığı
rutubetli duvarlar çöküyor
bir kız çocuğu doğuruyorum o anda adı alarcın
tüm zamanları topluyorum saçlarına ki
nehirleri çoğalsın diye










Aysu