İçimin kasım kokulu hüzünleriyle
Kuleleri yıkılıyor gölgelerin
Dervişler yağıyor bardaktan boşalırcasına
Boşu boşuna
Boşluğa boşalırcasına
Yağmurlarda da ıslanmayı severim ama
Asidinden ürkerim efendiler
Pencerelerimin kıyısında gözlerim liman da olsa
Yolcularımı vermem
Vermem yolculuklarımı yanılgılara
Kasımpatılar gibi anlatsanız da insanoğlunu
Gizlerinizi sıyırmadıkça ruhlarınızdan
Satılık baharlardan kurtarmadıkça Vatan kokularımızı
Teslim etmem en suçlu yanlarımızı yaşamaya
Varın nefeslerimizi soğuk duvarlar bilin
Rutubetli
Sessiz bir Cumhuriyetin ekmek kırıntıları kadar değersiz
Sevmeyin bizleri, sevmeyin
İnsanlığımdan tiksiniyorum sizler için
Zaaflar
Yenilgiler
Yeni bir takım elbisenin şıklığında gün batımı gibi
Mavisini öldüren iplik parçaları kadar paçavra yaşamak
Soyunuyorum Tanrıya, soyunuyorum sırf susabilmek için

Yeni bir Peygamber
Yeni bir Ülke
Yeni bir Cumhuriyet
Yepyeni ölümler ve tarih
Daha fazla kan
Daha fazla insan
Daha fazla insanlık için
Resmini çizin kelebeklerin

Boyayın camileri
Boyayın kiliseleri
Çığlıklarla çağırın katil çağları
Çalın o bakır çanları
İndirin dağlara uçuşan martıları
Kırın kanatlarımı
Kemirin insanlığımı
Resmini çizin kelebeklerin
Yaşamak için


İçimin kasım kokulu hüzünleriyle
Cezaevlerinde umudunu hala yitirmemiş mektuplar
Rengârenk pullar satılıyor meydanlarda demir parmaklık kokuyorlar
Sevmeyin bizleri, sevmeyin
Köleleri değiliz efendilerinizin