0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1309
Okunma

ey aseman güle bülbül gerek
bülbüle ağlamak
ömür dedğin su misali tükenir böyle giderek
payıma benimde düşerki hüzünle çağlamak
ne su tükenir bende ne de yıldız sevdası
benim varlığım ki bir hüzün hatırası
yüreğim kalay görmemiş bir bakır
alışkındır korkma sırçadan değil ama
dilersen bin defa kır
damarımda dolaşırken hüzünden bir şerbet lıkır lıkır
ne gecede dingin bir gölgem var
ne günde sarı bir kaftanım
ne de her halimle kabullenen bir vatanım
..
ALİ RIFAT ARKU
23/10/2012
İSTANBUL