Demokrasi adına yapılan
seçimde
oy kullanmayanlara
ceza kesilen toplumlarda
özgürlükten bahsediliyor…
Düşleri sınırlandırılmış
çocuklar
önceden belirlenmiş
renklere göre resimler
yapıyor…
Söylenecek bütün sözler
ezberlenmiş,
ve tekdüze…
Sıradan erkekler
aynı elbiseleri giyiyor
aynı futbol takımlarını tutuyor
aynı model araçlara biniyor
ve farklı zamanlarda
aynı kadınlarla
yatıyorlar…

Toparağı eken
ne ürün alacağını bilir…
Babasından nefret eden çocuklar
ve çocuklarından nefret eden anneler
tarafından büyütülmüş çocuklar
dolaşıyor sokakta…
Sigaraya, içkiye
ve uyuşturucuya ihtiyaçları var.
Tanrı’ya ihtiyaç olmadığını söylüyorlar.
Elbet bunu söyleyebilirler.
Zaten babalarınada ihtiyaçları olmadığını söylüyorlar
harçlıkları olduğu sürece…

Kadınlar yürüyor kaldırımda
kokuları benziyor
ve ayakkabıları
ve külotları
ve kahkahaları
yine de güzel görünüyorlar
papatya tarlasındaki bütün
çiçekler gibi…

Binlerce şiir yazan yüzlerce parmak
kötü şiir üreten yüzlerce parmak
iyi şiir için tek parmak
yeterken…

Sanki büyük bir buz parçası
saplanmış
ve kırılmış
güneşin içinde….