bazen görememek görmezden gelmekten daha iyi, daha samimi, daha net. Ve istemesemde renklerden mahrum kalmayı, bir renkte karar kılıp o renkten başka bir rengin olmadığını bilmeden sürdürmek hayatı.
Öyleki, renk cümbüşü sarmışken her yanımı, bir renge sevdalanmış benlik, diğerleri hep furuattan ibaret.
Kan: kırmızı yada gri.
Bir tek sevgili gözde rengi; gri.
Bir başka renge gerek yok, bir başka lezzetede öyle. En güzeli sevgili.
Göz yaşlarının menşei gibi. Hagi ren gözden akarsa aksın.
Mesela benimkiler kahve rengi, seninkiler, ya yaşeil ya mavi ama ortaktır renkleri.
Net ve şüphesiz. Neden anlatma gereksinimi yaşatalımki köstebeğe derdimizi, bir köstebeğe tutulmuşsak eğer. Biliyoruz en azından görüoruzki kanımızın rengi kırmızının en cırtlağı, varsın desin sevgilim hayır kırmızı değil gri.
Hiçmi denilmedimi sanki kan yutarken içtiğimdir kızılcık şerbeti.

Keşke sadece gri olsa.
Keşke sadece zamanlar arasında sıkışsa.
Ama okadar kolay değil.

anlamaz ya valla anlamaz

gri diye bir renkmi vardı...

işin tebessümü bir yana..

harikülade bir anlatım yürümüş içsesten

işte budur savrulmak anlaklara cevaz olmak.
kutlarım değerli kalem

Anlamadım ama yine de çok sağ ol. ))

şair anlamadım ben :)

ama tebrikler:)

gri bakıyorsa yüreği,hiçbir rengi algılamasını beklemeyelim zaten sevgili Jir.

ne güzeldi,varol
sevgimle.

evet çok net...

sağol jir sevgimle...