Beşik kertmem
Kaderim ve geleceğim ve kutsal nedimem
Kızım ve sevgilim ve hatta
Beni koruyan ve esirgeyen validem…

Asude meleklerin şehrinde
Sokak müzisyenleri bestelemişti
Mahşere kadar çalacak olan ezgimizi.
Göz gözeyken biz
Hiçbir şeyden habersiz
Günahsız, şen çocuklar gibi…

Ecem
Serin sabahlardan evvel
Bedenimi yakıp kavuran kara gözlü gecem;
Önünde durulmaz bir sel
Taze pınarlarından akan Kevserdir ezel…

Taşır çocukluğumu doğmamış henüz
Götürür bedenimle birlikte uzaklara
Saklayıp kendine tüm varlığımı
Hapseder ruhumu gece ve gündüz…

Sen ey Zen
İşte lav gibi dağlarda
Doğan o nehir rahminden
Deniz olup boşluklara
Ve bir çıngı ile gökten
Ne hayatlar türeten, ihtiraslı pir ü nisa…

Büyücüm
Gözleri şeytani mavi;
Müneccim
Ninni tıslayan sesi;
Halicim
Mavi denizler gibi serin bedeni…

Ölemem
Bırakamam ben artık yalnız seni
Bölemem
Susarak bu hazin aşk bestesini…

Ne de olsa sen ve ben
Anaç kara toprağa
Bir cemre gibi gökten
Fırlatılmış çocuklarız;
Kıyısında dünyanın
Med ü cezir cezalıyız…