Bir Şükran Ay klasiği desem yanlış olmaz sanırım. Yine derin anlamların çağrışım yaptığı, metefor deryasına dalmış gibi okuyoruz yürek incisi, seçkin ve bir o kadar da özgün dizeleri hayranlıkla...



Kalmanın dipsizliği kadar gitmek

Her ne varsa oluştan yana olmamıştan

Sırra beyân âyân

Her şeyleşmiş hiç şeyden




Yırtılmış anlam kendinden yok
Kısas eden kim katilini
Rüzgârlandığı yerde karanlık üşüyen
Etik dağılıp kuralsız birlenen


Gitmenin katli kadar kalmak
Yüzsüz varlığın maskeli şövalyesi


Yırtığına yama yok bende
Boşluklar getirdin ya sefasız
Kendin kendine kanıt yokluğunla



Hiçli kahve alır mısın ?



Haddim olmayarak, üstelik bir duayenin şahaserinden bahsetmek gibi bir cüreti göstermeme dilerim anlayışla bakılır.:)

Zıtlıkların imge fırtınaları ve metefor deryasındaki sorgularında nirvanaya erişmek temasının vurgulandığı hissine kapılmamak ne mümkün. Ruhun bedenden ve maddi unsurlardan soyutlanarak hiçliğe, yani bir'liğe erişme gayesi... Ruhun nirvanaya erişmesi bedene de rahatlık getirecektir.Mutluluk ve huzur nirvanaya ulaşmaktadır...

Farklı, çarpıcı, sürükleyici, düşündürücü bir şiir sunusu, derin bir varlık sorgusu, ilmek ilmek işleniyor satırlarda.

Üstüne, hiçli bir kahve içmek en güzeli...

Sizin eserlerinizi okumak bir ayrıcalık olsa gerek Şükran Hanım...

Yürekten tebriklerim, selâm ve saygılarımla...