19
Yorum
26
Beğeni
0,0
Puan
2008
Okunma

Nasıl olur bilmem
Sabahlara,
Bayram çocuğu gibi uyanmak
Keşke başucuma konsaydı
Güne, aydın dediğimde
Kış ortasında haziran.
Hala unutmam
Dün gibi belleğimde
Tekerleri tahta makaradan
Karpuz kabuğundan arabam.
Sadece birkaç saatliğine
Gülücük asılırken dudağımdan
Her defasında
Kendime bir kez daha şaşardım,
Ne de olsa
Minicik ellerimle büyük işler başardım.
Ne atlıkarıncadaydı merakım
Ne de uzun saçlı bebekte
Varsa yoksa,
Rengarenk arabalardaydı aklım.
Sırada büyük itirafım…
Düşünmeye korkardım
Aslen uçaklara hayrandım
Hayali bile uzakken…
Düşlerime kanat takıp
Yıldızların etrafında uçardım.
Sonra birden düşer
Düştüğüm yerden kalkardım.
Ne olurdu
Bir gece de kırılmasaydı kanatlarım?
Koşardım… Koşardım…
Didik didik her yeri arardım
Ve hep aynı son…
Uyanırdım…
Ağlardım…
17 Ekim 2012 / NÜS