kısır döngüsündeyim soruların
bozkır alevleniyor
körük tutuyor sesinin rüzgarı
kapatıyor zindan kapılarını üstüme gözlerin
güpegündüz ışık geceye dönüyor
zamanın eleğinden
kekremiş bir yalnızlık sirayet ediyor saniyelere
kelepleniyor yürek
çaresizliğim senden yadigar
müddeti yok ismimin
hükmü yok yüreğinde
"kimsin sen" dediğinde
söyle sevgili kimdim ben?

yüreğim çıkmaz sokaklarında hayatın
belirsiz zamanlara
korunga yetiştiren kıraç toprak
koytağında sabrı bebek beliyor

uzak dur! diyerek
aşka hüküm giydiren sen
ben aşkına hüküm giyerken
gücün yetiyor mu yüreğime hükmetmeye

kaçtığın bu kopmaz kelepçe
yüreğinde tutsaklık gibi görünen
eşsiz özgürlüktür aşk
güçsüz yüreklerin yolu özgürlüğe kanat açar
güçlü yürek bilir
aşk iki kanattır tek yürekte özgürlüğe uçar
serçe yüreğime kanattır özgür aşk
yüreğim hükümlü uçuyor sana
hükmün yeter mi kanadını kırmaya

sen yine de aşkımdan, varlığımdan habersiz kıl yüreğini
her sabah gece dönerken güne
vuran günün ilk ışıklarında
seçerim elimde kara bir yumak
aşk kanatlarım yanar
çocuk avucuma saklarım yüreğimi
varlığım hükümsüzdür yüreğinde, bilirim
"kimsin sen" derim kendi kendime

talepkar değilim ne sana,
ne bu hayata
boz bulanık kimliksizim
alacağım yok, şükür borcumda
ama unutma sevgili
vazgeç deme bana haklarından
istemek her kula hak
korkma sevgili
Havva dilimle
Ademce dualarla istiyorum ben
ne zaman ismin düşse aklıma
"Allah Korusun" diyerek

aşk esir almaktır
aşk esir olmak
aşk özgür esaretim
aşka eğerim başımı
korkma sevgili, sana baş eğdirmem

"kimsin sen" deme bana
bil ki;
biz aşkın tınılarına meftun
aşk anaforunda akıntıya kapılmış
deli gibi dönen
dönerken deli gibi gülen
el ele tutuşmuş iki küçük yüreğiz aslında

15 Ağustos 2011 - Zeynep Özmen