..

//küskün ayrılıklar revirinde uyuttuğum dönme bana’yı diyemediğimi belirtecektim aslında..//



hazana sürünmüş gün ışığı
kızgın gözlerimde üşüyor sarı
bahar hırçınca bekliyor ilk öpüşün çiçek desenli heyecanını
pembeye serilmiş vaktin bekaretine,
hasretinden bir nem kalacak mevsimi..

ilkleri yaşamanın dayanılmaz çelişkisine vurulmuş tek telli saz günün ucunu arıyor akorunda
sevgi hecesi kıvrımlarında kalan çalıntı dudaklar zoraki tebessümleri mesaisine yazıyor...
yalansı aşklar ikliminde yeni doğmuş bir ukde intihar ilmekleri atıyor kirpiğime
şehrin ışıklarından ağır hüznün renkleri sızıyor ağlama duvarına
duyguların enkazından gelen iniltiler ölümün gölgesini kucaklıyor umarsız

gelecek diye bekletiyor karanlık bir uçurumu endişelerim
..
seviştirdiğin kelimelerin kurdelasıyla kes/kin köşeli tümceler doğurmak değildir aşk...

içimde akan denetimsiz lavları söndüremiyor tuvalindeki okyanus dalgaları
son fırça darbenle tutuşan gökkuşağımın onarılmıyor özlem renginde hasarları

geceden kalan yalan düşlerim ağrıyor uzayan yollarda

’seviyorum’ sözünün tınıları sevdabozan ritmiyle ittifakta,ağlatıyor deniz mavisini
korkulu yüreğimden bir cesaret parçası kopuyor acıtarak ve../söylüyorum artık

’dönme bana’..


.................