tek bir kayganım vardı benim
tek bir kaygım
bundandı
bastırdığınız duygularla emeklerken siz
benim acıya
koşarak varma telaşım


kalın kontur ve koyu lekelerle
yaşayabilirdim onlar gibi ben de
zannederdiniz ki
bir renkte vücut bulmuş en net şekil benim

flu...

dokunduğum her yüzeyde
baktığım her yüzde
bunun için
yalanlanan o gerçeklerin kıkırdaklarını yedim


her birimiz için
bir yükseklik ya da bir genişlik
tanımlayabilirdim
size ıslıklı benzetmeler yapabilir
en pastel imgelerle kırmızı bir gülü
suya hiç gerek duymadan yaşatabilirdim
ama gerek var mıydı
doğanın bitlerini kırmaya


ne renk olursa olsun
gül de çürür zamanın nemli avuçlarında



bunca kırığın içinde
gün şehre dönerken
ve şehir
kendi insanının cüzamhanesine
akıtırken böyle böyle en koyu irini
bir aşkın aşkınlığı ve şaşkınlığı içinde
yine de
görmezden gelip yaralarınızı
gülümsüyorum
ve öteliyorum onmazlıklarınızı


tek bir kayganım var çünkü benim
tek bir kaygım; aşkım


ondandı siz gecikirken ve iç geçirirken
bunca ölünün içinde
benim onu dipdiri yaşama telaşım


jir-mç