Cümle aralarına
Çoğu yanlış yere konmuş bir noktalama işaretiydim.
Başkaldıramadığımdan olsa gerek
Başkaldırışını sevmiştim düzene.
Emperyalizme, faşizme
Her lehçede savunuşunu özgürlüğü,
Başı çekmeni illegal yürüyüşlerde

Benimse
En uzun yürüyüşüm
Dudaklarınla gözlerin arasıydı…


Aynı kulvarda koşan
Farklı versiyonlardık oysa
Ben limonun bilmezdim gözün acısını geçirdiğini
Ve hardalın sostan ibaret olmayıp
Serpiştirildiğinde gazının tene,
Suyla temas edince cam kesiği tesirini.
jop yemenin de,
Yemek yemek gibi bir şey olduğunu düşünüyordum belki.
Ben aşk şiirleri yazıyordum sana
Sen slogan atıyordun meydanlarda.

Sonra hep gecikilmiş zamanlarda
Yokluğunda biriktirdiğim bütün ezberleri bozup,
Değerdi ellerin ellerime
Ne çok sitem vardı oysaki dimağımda
Dudağımı büzecek
Küsmüş gibi yapacaktım
Hatta küsecektim ciddi ciddi
Gözlerine hiç bakmayacaktım güya çatıp kaşlarımı

Konuşma derdin
Soru sorma
Bu kadar sessizken sen
Ben aşkın kalabalıklığına şaşkın
İtaatkâr…


Kumdan
Kaleler yapardım senden
Kaybolurdum surlarında bulmak isterken
Yüreğimle beynim arası voltalar atardım

Bir efe türküsü vururdu sazlar
Hey gidinin efesi,
Efelerin efesi,
Meydanlar senin…

Protest bir müziğin eşliğinde
Ezilip bükülür sırça bir zamandan
Sürünüp gelen hatıralar
Ben gül-sem
Toplar ellerin gülü dudaklarımdan
Batmamış günün aydınlığı aşikar
Boyanır ellerinde siyahlara zaman


Sen gül-sen , nehir olurum Deniz’ine akan
Yollarıma baharlar serilir
Arınıp kızılca kıyametlerden.


Sen gel-sen,
Yüreğimin eylemi
Sarılsan sımsıkı bir kere‘’Davan’’ gibi
Bende açan sen, sende kaybolan ben
Karışır tek olurdu iki beden

Belki;
Acaba ,
Kim bilir?


’’Ben seni eylemlerde sevdim!’’


Canan Korkmaz / İZMİR