Bir an kadar kısadır ölüm
Ölümü beklemekse bir ömür...
Bir kere de yazar bir kalem
Anlaşılmaz fakat bir seferde.
Yol uzun...
Yürünse de sonu bilinir
Biz dursak nafile
Günler yürür nihayete...
Tek teselli;
Hepimiz için kaçınılmaz oluşu
Acı olansa;
Gidenlerin boşluğuna alışılmaz oluşu...

Bir çocuğun gözlerinde de görürsün umudu
Bir ihtiyarın alnındaki derin çukurlarında da
Umut işte
Hepimizde azlı çoklu
Olmadığı yerde hayat kalır mı?
Bak!
İhtiyar felek dönmekten yorulmadı
Bizse hiç dinlenemedik

Duyduk bir sabah
Gençten bir evlat öldü
Sıra bilmedi Azrail
Ananın çorak topraklar gibi elleri
Vurdu bağrına
Toz kalktı feryatlarla havaya
Oğlu karıştıkça toprağa
Durduğunu gördün mü?
Dönsün!
Onun da sona erecek ömrü
Gelecek bir kıyamet
Bittiğinde vazifesi...

Asıl baki olan kalacak bir tek
Tek teselli
Yan yana yürüyeceğiz Hakka
Özlenenler olacak orada...

KEZİBAN ÜLKER