bu kadar yaklaşmışken şehr-i hayale
bir an bile gözlerimi yummaya dayanamam
ruhumu bürürken o eşsiz hale
başka bir düş ummaya dayanamam

gönül defterimde soylu bir düşten
gözünde büyüyen nemli gülüşten
alnında donup kalan bir öpüşten
vazgeçip bir tenhada donmaya dayanamam

bu satıh ki gözlerimin feridir
ellerin ki sıcaklığımın neferidir
yokluğun cehennemin yeridir
sen olmazsan cennet-i ala da kalmaya dayanamam

gece gündüz ismin tesbihatım
gönlü şuurumda her zerren kainatım
ben sana ne büyük kabahatım
yinede serime düşmeden gölgen solmaya dayanamam

fakat lakin ama çekipte beni vurun
üstüme binlerce lanetli kelimeyi savurun
gitmeyin çelikten duvar gibi karşımda durun
af ta olsa sonunda sensizliğe dolmaya dayanamam

ne paslı yeşil, ne küflü sarı
kimin olursa olsun dünyanın karı
en büyük saadet bilir gönlüm senden gelen efkarı
bir gün kopup varlığından yılmaya dayanamam

bir alemi zehir ki dolanır kanımda
leyli hasretin dağ olur yanımda
sendeki baharın gözü olsa da canımda
bir tek gülünü yolmaya dayanamam

ne ıstıraptan kaleymiş bu koca şehir
düşlerim ki seni dolanan bir ulu nehir
ben senden korkan bir cavlak, yerim bir kuru sedir
sen ki sırçaköşk, sinem-i sabır seni kırmaya dayanamam



ALİ RIFAT ARKU
12/10/2012
İSTANBUL