Kendini gerçeklere uyutmuş bir çocuktun
Bu gözüyaşlı şehirlerin arka sokaklarında ki
Bir caddenin başına ensenden asmışlardı seni
Gelenden geçenden hesap sormaya o kadar dalmıştın ki
Rüyandan uyandırınca
Korkuyla yüzüme baktın.





Korku
Daha öncede tattığın bu şekerlemenin acı bir tadı vardı.
Halbuki tatlı severdin sen
Elma şekerine bayılırdın mesela
Yedikçe arada ekşi gelsede damağına
Şekerlerden dudaklarına akan kırmızı şurubu severdin.





Seni asıldığın yerden kulağından tuttuğum gibi
Fırlattım çamur deryası sokağın ortasına
Al dedim biraz da ordan seyret dünyada ki pislikleri
İnsanların çamurları bulaşan vücudunu
Yıkamanın güzel tadını alsın sonunda burnun..





Yattığın yerden bir süre seyredip
Koşarak bir eve sığındın gel diye açılan kapıdan





Sevgi
Seviyorumlarla başlayan dilde ki bir pamukçuk
Önce tatlı tatlı kaşınsa da
Bir zaman sonra acısı seni uyutmaz geceler boyu
Koparıp atasın gelir dilini dillerin sevdalarından
Burnunu dayadın cama
Sokağı gözetlemeye başladın çapaklı gözlerinle.





Kaçtın
Usulca sıvıştın sevgi gölü denen pislik yuvasından
Üstünden hala aşk kelimeleri süzülürken
Adımladın bir koşu caddenin sonuna
Asıldığın çengele bu sefer sen astın kendini
Yumdun aşkın kirlenmiş yüzüne gözlerini
Uyuttun yeniden yüreğini.







Ayvazım DENİZ