11
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1907
Okunma

Sevmemek lazım hiç bir şeyi..Benim dememek lazım.Gün geliyor elimizden uçup gidiyor.Hiç bu kadar üzülmemiştim..Çok sevdiğim 2 güvercinim havalandı ve geri dönmedi..Müthiş bir acı bu.Daha yavruydular.Günlerce yumurtadan çikmalarını beklemiştim hevesle.Sonra da büyümelerini gün be gün. Yeni uçuyorlardı ve benim hatamdı..Hep böyle değilmidir.Bir sürü hata yaparız ve sevdiklerimizi kaybederiz.. Bu şiir güzel yavrularım içindir. Beyaz onlara ne çok yakışıyor.Sadece bu müthiş üzüntümü dile getirmek istedim..Umarım iyidirler.
Uçup gittiler elimden
Halbu ki ne çok sevmiştim.
Elimde doğdular sayılırdı
Henüz
Öyle bebektiler ki
Öyle güzeldiler ki bakmaya doyamadığım.
Sevmek....
Nasıl bir duyguydu bu
Allah tarafından bize verilen bir hediye mi?
Yoksa cezamıydı çekmemiz gereken.
Yanımızdayken bile susarak sevmek
Onu görünce parlayan müşfik gözler
Dudaklarda beliren ufacık küçücük bir tebessüm bazen.
Koşulsuz sevilirmiydi ki bir varlık
Sırf benim diye
Sırf bana muhtaç diye mi bu özgüven içte oluşan
Kelebeksi çırpınışlar bu yüzden mi yürekte.
Sonra
Kaybedince içimizde beliren bu boşluk neden
Mutsuzluk bir dev gibi kapanır üstümüze
Gülmek dudakta bir işkence sadece
Gözler hep bir arayışta uzaklara bakarak.
Sevmemek lazım kimseyi
Benim dememek lazım
Seversek de azıcık ucundan
Canımızı yakmıyacak kadar
El oluyor gidince..
Ayvazım DENİZ
5.0
100% (11)