Bu soğuk sen ayazlarında,
Üzerime giyilesi acılarım var

Yüreğime geçirdiğim acılar kadar büyüktü mutluluklarım
Kavgadan kopmuş gibi hasarlıydılar
Ayrılıktan çıkmış gibi yalnız
Kaza sonu gibi yaralı
Kolsuz, yensiz, bacaksız

En çok da elbisesizlerdi
Çırılçıplak, arsız

Sevilen gecede kaldı siren sesleri
Yırtılan kulak zarları
Terleyen bedenlerin yorgunluğu

Gecenin üç‘ ünde bir kâbus kadar korkaktım gidişine
Ana rahminden çıkmış gibi çırılçıplak
Geçen zaman gibi çaresiz
Alın teri gibiydim
Islak ve sessiz

O çok sevdiğim gecede,
En çok seninleydim
Kollarımın sıfır santim altındaki mutluluk sendin

Gece bizi dağıtırken
Mutluluğun rahmi parçalanıyordu
Ölü gündüzlere düşük yapıyordu zaman
Üzerime giydiğim acılarımın
Düğmelerinden kopuyordum sana


Bir sana çırılçıplaktım işte
En çok da sana yalnız