Ne umutlarla beklemiştim senin dünyaya geleceğin günü
Gözyaşlarımı tutamadım
Büyük bir sevincin içine aldığı çığlıkları hapsettim yüreğime
Mis kokulu teninin kokusu hâlâ burnumda
Geldin...

Melekleri kıskandıracak güzelliğinle
Bu dünyadaki bütün yalanlara inat
Geldin...

Minicik ellerinde büyük umutlar taşıyarak
Omzuna binecek yüklerden habersiz
Keşkeleri dilinde dolaştıracağını bilmeden
Geldin...

Mutluluğunun içine gizlenmiş binlerce gözyaşı içinde olduğunu biliyorum
Senden uzak olmak bana ateşli çiçekler sunacak

Keşke her şey daha farklı olabilseydi

O mutluluğu bozacağım güne lanet ediyorum
Ve bunu anladığın zamana kadar kendimi affetmeyeceğim

Ellerinde umutlar taşıyan yavrum
Gözlerine her baktığım da ’Beni bırakma" sözünü
Dilinden yüreğine düşüren kızım

Biliyorum
İçinde gözyaşlarından oluşan denizinde kırgınlık yüzdürdüğünü
Yelkenlerin rüzgâra açıldığı an gibi
Mutluluğa açılacak kapıyı beklediğini...

Bir umut diyeceksin hep
Ama bilmeyeceksin o umutların içini kanatan yanını
Bilmeden, anlamadan ağlayacaksın

Günü geldiğinde anlayacaksın
Seni naıl çok sevdiğimi
Büyüdüğünde anlayacaksın

Küçük bir var oluş içinde
Sana sunduğum büyük mutluluk sokağında karşılaşacağız yine
Her şeyin farklı anlamlar taşıdığı bir şehir de belki

Bütün dualarım senin üzerine kurulu olacak
Attığın temelden yükselen binalarda bulacaksın kendini.
Kızacaksın, hayıflanacaksın

Senden ayrılacağım kısa zaman içinde
Ayrılık ikimizde de büyük yaralar açacak
Dizlerinin yerine yüreğini kanattığım için özür dilerim
Ve seni acıyla erken tanıştırdığım için

Her şey için…

”Senden özür dilerim”