Dilimin intihar cümlelerinden bir mezarlık yarattım kendime
Harlaşmış bir çift gözde yandım

Şiirlerim aksi bu günlerde
Tamamlayamadığım acılarım var
Tanımlayamadığım rüyalarım

Yazmaya başladığım kelimeler ağır yüküme
Çağırdığım kalemime kimse gelmiyor
Ya bir fazlasına hükmediyor mürekkebim
Ya/saklanmış bir şeye kalemim
Asılıyor gerilmiş gecenin ipine parmaklarım
Karmaşık düşlerin girdabına sarılıyorum
Yaz diyorum kalemim yaz demeden kışa gelmeyelim

Ayaklarının altına aldığın gururunda, kırılan ayaklarını yaz
Hadi parmaklarım, düşün yollara
Geçmişten geleceğe ne varsa yaşanmış ruhumda
Bedenine işlemiş aşk yamağını
Nisan yağmurlarının sesindeki gürültüsünü
Yüreğimin intihar eden üzüntüsünü
Öptüğüm o pak alnını yaz

Parçalanarak bölünmeye başlarken gece ve gündüz
Arada kalan ayı
Denizin Kızkulesi’ni
İstanbul’un denizini yaz