Üçe ayrılmış yaşam her anlayışa sinmiş
Mağlup olsada çare ruhumuzda kaynıyor,
Kainatın tüm yükü üzerimize binmiş
Her mevkide rolünü ezberlemiş oynuyor.

Hangi dikkatli bakış mirasını götürmüş
Kim sayarken sabrını teslim etmiş doğruya,
Zamanı zavallı bir memnuniyetle sürmüş
İki günlük alemdir lafı girmiş araya.

Küçük bir menfaati dostluktan yüce tutan
Güçlü olmaya ispat aranırken çözümler,
Sarsılmaz cesarete bin bir masal okutan
Eskisi gibi şarap verir mi o üzümler.

Her fırsat devresini bin defa yoklayarak
İnsan nasıl düşüyor taviz verip inançtan,
Şeytanın bahçesinde çiçeği koklayarak
En büyük günahların tek sebebi açlıktan.

Olacağı umarak hayallere yapışmak
Şu yalancı dünyada bir sinir meselesi
Hayırsız işler için ecel ile kapışmak
Ağır gelir insana Azrail’in sillesi.

Allah’ı terk eylemiş vicdan yoksunu insan
Her türlü insaniyet döner sana yüzünü,
Manasız tüm işlerin kapısında kalmışsan
Bir besmeleyle kopar zulüm görmüş özünü.

Nefis şeytan narası ruhumuza dökülmüş
Ahlak’ı karıştıran nesilden ibaretiz,
İnsan denen asliyet bu maksatla bükülmüş
O yüzden firavunu içine çekmiş deniz.

Hakikat neyin nesi diyen ağızlar sussun
Zamana rakip olmak halletmiş mi ölümü,
Allah için diyenler Hak yolunu konuşsun
Akılda ki gerçeğin işte budur çözümü.


AĞLAYAN NİSAN