Güzel insanların tatlı dilinde,
Yunus’un, Mevlana’n var güzel ülkem.
Kars’ta, Kağızman’da, Sivas ilinde,
Şairin, ozanın var güzel ülkem.

Pir Sultan’ın vardır pirlerin piri,
Ölüyü taşırken binlerce diri,
Her karış toprağın yiğitler yeri,
Bağrını kazanın var güzel ülkem.

Sakarya, Afyon’da öldük ölenle,
Yârenlik eyledik derdin, çilenle,
Antep’le Urfan‘la, Çanakkale’nle,
Destanlar yazanın var güzel ülkem.

Şehit düşmek için uyup çağrına,
Yiğitlik yatmaktır kara bağrına,
Canlar feda edip senin uğruna,
Oyunlar bozanın var güzel ülkem.

Yiğitlik var iken kutlu seherde,
Sevginle çaresin bizdeki derde,
Muhtaç olmak yasak diye namerde,
Başı dik gezenin var güzel ülkem.

Her yerinde tarih, doğa kokusu,
Pirlerden nakşolmuş sanki dokusu,
Seni kim severse, olmaz korkusu,
Düşmanı üzenin var güzel ülkem.

Ferhatlar saklarsın dağları delip,
Ulular beslersin divana gelip,
İnsanı sevmeyi ibadet bilip,
Aşk ile sızanın var güzel ülkem.

Nice ovaların, nice dağların,
Tarih değiştiren onca çağların,
Bülbüle mekânken güzel bağların,
Çok kızın, kızanın var güzel ülkem.

Her şeyinle farklı ve de özelsin,
Bugünden yarına her dem ezelsin,
Eşin benzerin yok yahşi güzelsin,
Sınırlar çizenin var güzel ülkem.

Gün gelir arada düzen bozulur.
Ölçüler karışır izan bozulur.
Bazen tarihini, yazan bozulur.
Ne garip düzenin var güzel ülkem!

Dosteli de der ki: Sevdam sanadır,
Her kim haklı ise ondan yanadır,
Her karış toprağın bize anadır,
Kötüye kızanın var güzel ülkem.