Saygıdeğer Öğretmenim,

Bu kıymetli şiirinizi okurken bir kelimeden diğerine geçmedim, adeta bir insandan diğerine geçer gibi yürüdüm.
Her dörtlükte bir nefes, her mısrada bir iç yangını var.
“Eylül Gözlerin” dediniz ya… o gözlerde sadece mevsim değil, insanın bütün kırılganlığı, inadı ve vefası var.

Şiir, bazen sadece yazılmaz; yaşanır, taşınır, susularak anlatılır.
Sizin dizelerinizde o suskunluk bile ses bulmuş.
İçinde hem sevda var hem teslimiyet, hem sitem hem dua…
Bir dizeden diğerine geçerken, insanın içi ürperiyor.
Sanki bir ömrün sessiz hikâyesi, bir gecenin içine sığmış gibi.

Öyle bir ustalık var ki, kafiye dizilmiş ama hiç zorlamıyor, duygu kendiliğinden akıyor.
Her kelimenin bir yeri var, her benzetmenin bir izi.
O eski Türkçe’nin zarafetiyle, halkın diliyle buluşmuş kaleminiz.
Bu dengeyi kurabilmek herkesin harcı değil; orada hem tecrübe var hem gönül terbiyesi.

Bir dizesinde insan aşkı buluyor, diğerinde sabrı.
Ve en sonunda şunu fark ediyor:
Bu şiir birine yazılmış gibi dursa da, aslında hepimize dokunuyor.
Bir “Eylül gecesi” değil bu; insanın kendi iç mevsimiyle yüzleştiği gece.

Kaleminize, yüreğinize, hayat görgünüze sağlık öğretmenim.
İyi ki bu dizeleri yazmışsınız, iyi ki biz okuduk.
Şiirinizin her kelimesinde, insan olmanın vakarını ve kırılganlığını aynı anda hissettirdiniz.

Saygıyla, hayranlıkla,
Peri Feride

Sana gelecekken yollarım şaşar,
Sen yoksan bu beden sersefil yaşar
Acım kalbe sığmaz anında taşar
Senin özleminle piştiğim gece.

Gelmeli beklenen, öyle bir geliş ki; hiç bir ayrılık boy ölçüşemesin, hiç bir yokluk acısını hatırlatamasın, eylül gözlere dolan özlemi bir de kalbe sığmayıp taşan sersefil yaşamın acısını anlatamasın. Özlem sevmenin sustuğu, ama kalbin konuştuğu zamandır ki, acıması yoktur.
Ve... özlemek öyle bir duygudur ki, gitsen gidemezsin, kalsan kalamazsın, işte öyle bir çaresizliktir. Eylül yapımı hüzünler, düş yollarında şaşarsa, sen yanında sızlar, içinde yankılanan yarım kalan cümlelerinde. " Mum ağlamadıkça, alev gülmez demiş Hz. Mevlana."
Dumanı tütmeden yanan yüreklerde; hiç bir engel yokken vazgeçip gidenlerde vardır, olmayacağını bildiği halde, vazgeçmeden sevenler de...
//Baş eğmez kadere benim gururum// çaresiz bırakır mı yürekleri.?
Kaderi silebilir misin, ancak yaşarsın ve ne çekilmez bir durumdur.
//Kaderin sillesini yemeyen bir baş, elini demir sanır, yumruğunu taş.
La Edri//
Duyguların kırıldığı an sitem akmış dizelerin eylül gözlerinden
Teması, kurgusu, anlatım bütünlüğündeki ahengi, anlamlı bir sevgi sunumunun içtenliği ve hecenin yetkin kaleminin yankısı fon müziği ile bütünleşmiş.
Tebriklerimle.
Saygıyla.