Vurulmuş sıfat kökleri susma kültü
Yurtsuz şiir kör edilmiş karıncaların göçü
Kötülük parçaları şem olmuş toprakta
Meftun megaloman med-cezir’de su’ us
Siyaha tapan yerlerde beyaz melun



Ayinle kalplere ayak basarken küf
Bulut’a sustum demediklerimi
Sevgi mi şimdi travmatik menzup
Gölge helogramı ben yarasa diyorum
Çocuk gülüyor, annesini öldürmüs melun
Düşlerin bıçakta iz bırakan göz yaşı
Eflatun’un duyduğu melankoli



Ruh ötesine geçmiş Medusa
Melez ölümlerin faili Asil melun
Kendi kalbini ısıtamzken hiç bir şehir
Hayat ölüme karşı taşlanıp ben oluyorsa
Sen nasıl tuta bilirsin düşlerimi



Ölmüş olabilirim
İyi baktın mı nabzıma Mona
Az önce kalbimin cesetine ağlayan
Bir kadının sesiydi sanırım
Ruhumun küllerinden Anka yapmaya
Kirpiklerine sürdüğü aşkın fosilinde
Devrik şiirler yazmaya başladığı
Addedilmiştir....


Kırık bir makasım
Bir ucu tanrı’nın kalbine batan
Putlarla konuşuyorum rüyamda
Aslında sen öldün diyor Hektor
Bu yüzden eylül’lü uyuttun dehlizinden
Kapıları kilitli şehirleri bunun için terkettin
Safir düşlerden seken şerh bu yüzden


Uyruğum da fark edilmemiş harf değişikliği
Hatırlamıyorum kendimi
Yüzümü ver Mona




CC_